Mijn dochter had onlangs een nagelriemontsteking aan haar duim.
Het was best een grote plek en het leek van kwaad tot erger te
worden. We bleven het wondje schoonmaken en ontsmetten. Meer dan
eens waarschuwde ik haar dat ze haar handen moest wassen en alles
goed schoon moest houden. Uiteindelijk werd het plekje kleiner en
minder rood. Gelukkig. Nu zaten we gisteren aan het avondeten en
mijn dochter wilde haar toetje niet meer. Ik vroeg aan mijn
zoon of hij niet nog een hapje wilde eten, waarop hij ferm nee
schudde. 'Waarom niet?' vroeg ik verbaasd. Je vindt een toetje
altijd zo lekker. Waarop hij mij beschroomd aankeek. 'Straks zitten
er bacteriën op.'
Nu zal hij niet zomaar van een hapje yoghurt ook een
nagelriemontsteking krijgen maar het deed mij wel denken aan mijn
werk. In het ziekenhuis is infectiepreventie ook erg belangrijk. Zo
belangrijk dat er een afdeling voor is die zich buigt over de
werkwijze en de protocollen die te maken hebben met
infectiepreventie. Nu zijn mijn kinderen allebei jong en gezond dus
van een infectie zullen ze goed herstellen. Maar in een ziekenhuis
waar veelal kwetsbare en oudere patiënten zijn is dat wel een ander
verhaal. En voor zowel bezoekers als patiënten willen wij wel dat
het ziekenhuis een veilige plek is. Door optimale
infectiepreventiemaatregelen kunnen ziekenhuisinfecties verminderd
worden. (Een ziekenhuisinfectie is een infectie die binnen 48 uur
ontstaan is na de opname in het ziekenhuis). Dat vraagt uiteraard
goede samenwerking tussen alle verschillende afdelingen in het
ziekenhuis en ook van iedereen die werkzaam is op een afdeling.
In het ziekenhuis hebben we dit jaar themamaanden en deze maand
gaat het over infectiepreventie. Het is goed om hier met elkaar
bewust van te blijven en je te verdiepen in het onderwerp. Want net
zoals mijn zoontje dacht en wat in het ziekenhuis zeker geldt:
Voorkomen is nog altijd beter dan genezen.
