Door Yvonne Balvers
Door de coronamaatregelen kan er maar één klant tegelijk in mijn plaatselijke apotheek. Terwijl ik in mijn eentje stond te wachten tot mijn medicijnen waren gepakt viel mijn oog op een shampoofles op een plank achter de balie. Daar stond met grote letters op vermeld: "Verwijdert tot honderd procent van uw roos." Over reclame moet je niet nadenken. Maar ja, ik gebruik nogal veel soorten medicatie, het wachten duurde lang.
Wat betekent die slogan eigenlijk? Als die shampoo slechts één procent verbetering geeft valt dat al onder de bewering 'tot honderd procent'. De belofte op de verpakking betekent niets. De enige garantie is dat je na het wassen niet helemaal van je roos afkomt. In dat geval had er immers 'tot en mét honderd procent" moeten staan.
Nu mag je in Nederland geen reclame maken voor medicijnen die je op recept krijgt. Maar wel voor medicatie die je zonder recept kunt aanschaffen. Bijvoorbeeld met filmpjes van moeilijk kijkende mensen die kennelijk veel pijn hebben. Die dan een pijnstillend middel gebruiken en hoera, ze kunnen weer traplopen of voetballen met de (klein)kinderen. Kortom, vanwege dat middel knap je honderd procent op. Het gaat om de suggestie. Het gaat over hoop.
Ik kwam in mijn apotheek niet in de verleiding shampoo te kopen, ondanks de tot-honderd-procent slogan. Ik heb geen roos. De medicijnen die ik kreeg aangereikt genezen me niet. Wel wordt mijn pijn minder en remmen ze mijn ziekte. Ik gebruik mijn huidige medicatie al lang, nadat ik ook andere medicijnen zonder succes of met te veel bijwerkingen had geprobeerd. Het was een kwestie van proefondervindelijk ontdekken welke medicatie bij mij werkt. Met keuzes gebaseerd op kennis en ervaringen van mijn specialist, zonder nietszeggende slogans, in de wetenschap dat genezing niet mogelijk was maar verbetering wel en ik milde bijwerkingen voor lief moest nemen. En uiteraard in de hoop dat ik er baat bij zou hebben. Die methode heeft voor mij tot en met honderd procent gewerkt.
Bestaan er eigenlijk wel medicijnen die bij iedereen altijd op dezelfde manier werken? Op recept of niet, of en in hoeverre een medicijn helpt hangt af van de conditie van je lijf, je levensstijl, of je ze trouw elke dag inneemt, van je geslacht en van nog veel meer. Je begint met de medicatie waarvan je arts en jij denken dat het de meeste kans van slagen heeft en de minste kans op bijwerkingen. Met een dosering die op jouw lijf is afgesteld. Momenteel wachten en hopen we allemaal op een medicijn of vaccinatie tegen corona. Wanneer dat komt hoort ook daar ongetwijfeld een bijsluiter bij, met bijwerkingen en variërende doseringen. Voor een deel van de mensen zal het helpen maar voor een deel niet. En nog een deel van de mensen kan er misschien vanwege andere aandoeningen of andere medicatie niet aan beginnen. Laten we niettemin hopen dat er snel wat wordt gevonden. Maar hoe dan ook, honderd procent kans op voorkomen bij of genezen van iedereen zal zo'n nieuw medicijn niet kunnen bieden. We zullen nog lang rekening moeten blijven houden met corona.
Yvonne Balvers woont in Gouda en heeft sinds haar tiende Reumatoïde Artritis. Ze is opgegroeid in Kaatsheuvel, is als socioloog opgeleid in Tilburg en werkzaam geweest aan de Universiteit Leiden als secretaresse van een instituut voor oorlogs-en vredesvraagstukken. Momenteel werkt zij niet vanwege haar aandoening.
Yvonne doet vrijwilligerswerk bij de Reumavereniging Gouda, bij Reuma Nederlands en bij Health Base (lid redactieraad bijsluiters). Van 2009-2017 schreef zij een column voor ReumaMagazine. Daarnaast tekent ze graag en doet ze aan keramiek. Omdat zij al op jonge leeftijd reuma kreeg, loopt deze ziekte als een rode draad door haar leven en legt het beperkingen op. Niettemin zoekt Yvonne daarbij steeds naar wat wél mogelijk is. Haar persoonlijke ervaringen deelt ze in blogs.
