TIA

Wat is een TIA?

We spreken van een TIA wanneer een gedeelte van de hersenen tijdelijk te weinig bloed krijgt. Daardoor werken bepaalde hersencellen minder goed of helemaal niet. TIA staat voor Transient Ischaemic Attack. Vrij vertaald is dit een 'voorbijgaande doorbloedingsstoornis'. Sommigen noemen het 'een voorbijgaande beroerte'.

Wat zijn de verschijnselen van een TIA?

De verschijnselen van een TIA verschillen per persoon. Het ligt aan de plaats in de hersenen waar de bloedtoevoer is verminderd. Elk hersengebied heeft zijn eigen taak. Zo is er bijvoorbeeld één bepaald hersengebied voor de spieren in een arm, één voor de spieren in uw gezicht, voor uw spraak of voor het kijken. Afhankelijk van het gebied dat te weinig bloed krijgt, kunt u bijvoorbeeld opeens uw arm niet meer gebruiken, of u kunt niet meer duidelijk praten, uw gezicht trekt scheef of u ziet  minder. Dit noemen we uitvalsverschijnselen.

Gelukkig gaan de verschijnselen van een TIA vanzelf over: vaak binnen vijf minuten tot een halfuur, soms later, soms pas na 24 uur. Duurt de uitval lang of blijven er uitvalsverschijnselen bestaan, dan spreken we van een CVA (Cerebro Vasculair Accident) of beroerte.

Hoe ontstaat een TIA?

Een TIA kan ontstaan als een bloedpropje de bloedbaan blokkeert. Bloedpropjes kunnen ontstaan als iemand een onregelmatige hartslag (atriumfibrilleren) heeft. Daardoor kan het bloed in sommige plaatsen in het hart niet goed doorstromen. Er kunnen dan kleine bloedstolsels of -propjes in het hart ontstaan. Deze kunnen door de bloedstroom meegevoerd worden, in een kleiner bloedvat in de hersenen vastlopen en dit afsluiten. De conditie van uw bloedvaten wordt sterk beïnvloed door roken, hoge bloeddruk, een hoog cholesterol, suikerziekte, overgewicht en gebrek aan lichaamsbeweging. Deze zogenaamde risicofactoren verhogen de kans op een vernauwing of verstopping van bloedvaten.